26/11/2015

Pêşengeha salene ya Komela Hunermendên Nigarkari ya Bakûra Yunanistanê

Pêşengeha salene ya Komela Hunermendên Nigarkari ya Bakûra Yunanistanê, lı Galeriya Şirketa Perderdeyi ya Makedoni da, jı 30-11-2015 heta 23-12-2015

Dawetnameya pêşengehê

Dojehwar, 2015, rengên akrilik, 100x80 cm

Dojehwar, 2015, rengên akrilik, 100x80 cm

21/08/2015

7 resımên dın yên lı ser çiroka "Gazında Xencera Mın"

Hın caran, weşanxane û kovarên kurdi jı bo bergên kovar an ji pırtûkekê berhemên mın ên huneri jı mın dıxwazın. Ev berhem carna yên ku berê mın çêkıri ne û carna ji, ew weşanger bı xwe siparişa resımeki dıdıne mın û pıraniya caran ez ji çêdıkım.

Jı bo mın tenê pivaneki mın heye, ew ji dıvê weşan bı zımanê kurdi be û bê guman bı aliyê me va be (ango meyl lı ser doza serbesti û serxwebûna welat û mıletê me va be). Disa dıvê lı ser berhemê ji tu tehribat û guhertın neyête çêkırınê.
Heta nıha çend hevkariyên mın yên bı vi awayi çêbûne, bê guman, mın bıkaranina berhemên xwe bê bedel daye wan. Carna weşanger jı camêrtiya xwe, lıbeki weşanê bı rêya posteyê jı mın ra şandıne. Disa, hın weşanger bê destûra mın hın berhemên mın weşandıne, kırıne bergê CD, pırtûk, kovar û afiş.

Despêka vê salê, xanıma hêja, editora kovara Zarema΄yê Fexriya Adsay jı mın xwest ku ez lı ser "Qelem û Xençerê" resımeki jı bo bergê kovara Zaremayê çêkım. Ev "Xençer û Qelem" jı çiroka Celadet Bedırxan a bı navê  "Gazında Xencera Mın" dertê. Ango çirok lı ser bı lıhevhati û hevahegi bıkaranina çek û zaninê ye.

Ez ji rabûm mın 8 resıman çêklır. Kovara Zaremayê yek jı vana hılbıjart û kır bergê hejmara 3 ya kovarê. Ez lı vır yên mayin dıweşinım.


Xençer û qelem, 2014, teknika tevlihev, 21x30 cm

Xençer û qelem, 2014, teknika tevlihev, 21x30 cm

Xençer û qelem, 2014, rengên akrilik, 21x30 cm

Xençer û qelem, 2014, teknika tevlihev, 21x30 cm

Xençer û qelem, 2014, teknika tevlihev, 21x30 cm

Xençer û qelem, 2014, pênus, 29,5x24 cm

Xençer û qelem, 2014, pênus, 29,5x21 cm

Hevpeyvina malpera Alayekiti (Aso Zagrosi) bı Serhad Bapir ra



1) Ji derketina Daeşê ve Peymana Sykes-Picot de facto nema. Ji bo ku Kurd dewleta xwe avabikin derfetek zêrînî û pêvajoyeke dîrokî peyda bû. Gelo ligor bîr û raya we hêzên sîyasî ên Kurd vê pêvajoyê baş dixwinin? Heger na, pêwîste çi bikin?

Peymana Sykes-Picot (1916) peymaneki gelek berfıreh e û hemû Rojhılata Navin eleqeder dıke, lê ew tıştê ku lı Rojhılata Navin sınorên resmi yên nıho tayin kır ne tenê peymana Sykes-Picot e. Gelek peymanên dın ji dan du peymana Sykes-Picotê. Dı peymana Sykes-Picotê da ew tıştê ku me Kurdan eleqeder dıke ew e ku, pışti peymana Qesri Şirin (1639) ku wê peymanê Kurdıstanê dı navbera Dewleta Osmani û Safevî da kırıbû du perçe, nıha ji bı peymana Sykes-Picotê, perçeya mezın ya ku dı bındestê Osmaniya dabû dı navbera Britanya, Fransa û (ihtimala mezın) Rûsyayê da dıkır 3 perçe. Ev peyman rasterast nehate pêkanin, lê jı bo peymanên dumayikê bû bıngeh. Wek minak, iroj sınorên resmi yên Tırkiyê ku bı dewletên Suriye û Iraqê ra hene, hıma bêje wek yên dı vê peymanê da ne. Lê ne tenê beşeki mezın ya bakûra Kurdıstanê, başûra rojavaya Kurdıstanê wê dı bın qontrola dewleta Fransayê da bımaya, her wusa nivê başûra Kurdıstanê ji dıkete bın qontrola Fransayê.

Ku em nıha wek peymaneki emperyalist û kolonyalist lı vê peymanê bınêrın, iroj sınorên resmi yên Tırkiyê ku bı dewletên Suriye û Iraqê ra hene wek xwe mane û Kurdıstan bı van sınoran hatiye perçekırın. Dewlata İslami (Dİ an ji DAİŞ) vê xeta ku ez behsa wê dıkım tehdit nekıriye. Dewleta İslami sınorên resmi yên ku iroj dı navbera dewletên Iraq û Suriyê da heyi tehdit kıriye, lê ev sınor ne ya Peymana Sykes-Picotê ye. Ev sınor paşê dı navbera Britanya û Fransayê da hateçêkırınê.

Ez dıbêm qê em Kurd zêde gıraniya xwe dıdın peymana Sykes-Picotê. Peymana Sykes-Picotê projeyek e, ew tıştê ku statuya (bêstatuya) nıha ya Kurdıstanê û Kurdan tayin kır peymana Lozanê ye. Lozan sembola xapandın, perçekırın, bındesti û şıkandına Kurdan e. Nıha tu dewleteki ku peymana Sykes-Picotê jı xwe ra kıriye ala û bıngeh nine, lê 4 dewletên (ku jı vana Iraq û Suriye 2 dewletên nû ne û ew lı ser wan imzeyên dewletên Britanya û Fransayê ku lı Lozanê da imzakırıne, rûnıştıne, bûne mirasxwırên van imzeyan.) ku bı xêra peymana Lozanê hukımdariya xwe lı ser Kurdıstanê û ser Kurdan pêktinın hene. Jı ber vê yekê jı bo me Kurdan encamên peymana Lozanê muhimtır e û nelêkırın an ji betalkırına encamên vê peymanê jı bo me muhim e.

Mafê çarenıvisa mıletê Kurd û avakırına dewleta serbıxwe ya Kurdıstanê mafê mıletê me yê bıngehin e. Mıletên xwedi şeref û xiret bı qevda şûr û bı devê tıfıngê vi mafê xwe jı serdest û koledaran sıtandın. Lı gelek deverên dınyayê da (wek minak lı hın deverên Afrika û erdzemina Amerikayê da) ev maf ne bı hınde şer, lê bı awayên diyalogê va hatın sıtendın.

Statuya bê statubûna Kurdan ya ku bı peymana Lozanê da hateavakırınê, (ku em komara Kurdıstanê (1946) nehesıbinın) cara pêşi dı sala 1991a da, dema ku pışti şerê Quweytê, wexta ku Amerika Britanya û Fransayê jı bo parastına Kurdan, heremeki parasti dı 60 % ya başûra Kurdıstanê da avakırın, pıçkek hat guhertın, derzeki pıçûk lı vê peymanê ket. Bı xêra zirekbûna partiyên başûra Kurdıstanê lı van deverên başûra Kurdıstanê da hukımet, hêzên asayişê û nizami, dezgehên rêvebiriyê, perwerde û saxlemiyê hatın avakırınê. Dema ku dı sala 2003 ya da Amerikayê xwest rejima Seddam hılweşine, Kurd bı vê statuya xwe va bûn hevpeymanên Amerikayê û beşdari şer bûn. ( Ne gotın “bımre emperyalizm” ‘û “bıji bıratiya gelan”-bı Erebên ser hukm ra.) Pışti şer vê beşa başûra Kurdıstanê bû beşeki jı federasyona Iraqê û sıberoja deverên veqetandi ji bı pêkanina madeya 58 û paşê ji bı madeya 140 va hategırêdan. M. Berzani bû serokê Kurdıstanê û C.Talabani bû serokdewletê Iraqê.

Bı statuya ku Kurdan pışti hılweşandına Seddam bıdestxıst, derzeki dın lı peymana Lozanê ket. Pışti derketına Dewleta İslami û bı êrişkırına wê ya lı ser gelek deverên veqetandi yên başûra Kurdıstanê, Kurdan bı hevkariya leşkeri ya bı dewletên demokratik yên Rojavayê, vê care ji hıma bêje pıraniya deverên veqetandi xıstın bın kontrola Pêşmerge. Madeya 140 a de fakto bıcıh hat. Bê guman ev yek bı bedeleki gelek mezın pêkhat, jenosid û trajediya Kurdên Êzıdi bırineki gelek mezın e û hê ji bajarê Şengalê jı destê Dewlata İslami nehatiye fılıtandandın.

Bı destnişankırına sınorên başûra Kurdıstanê û kontrolkırına vi beşê welatê me êdi lıngeki jı çar lıngên peymana Lozanê wê were tunekırınê. Bı hevkariya bı dewletên bı hêz û demokratik yên Rojava, pêvajoya dewletbûnê ya başûra Kurdıstanê wê hê ji bıhêztır bıbe.

Lê pırsgırêkên navxweyi yên başûra Kurdıstanê û destên dırêj yên dewleta İranê ya lı nav YNK û partiyên dın û hebûna PKK ya lı başûra Kurdıstanê astengên heri mezın yên lı pêş dewletbûnê ne. Hevxebata lıhevhati û bı aheng ya ku dı navbera C.Talabani û M. Berzani da hebû, pışti nexweşiya C. Talabani êdi nema. YNK dı nav pırsgırêkên xwe yên Posttalabani da, jı bo “nasname” û hêza xwe zexm û qewi bıke, disa berê xwe da “şerê sar” ya salên 1970 yan. Bı vi awayê dıxwaze tesira tevgera Goranê (ku ew jı YNK za) kêmtır bıke. YNK jı bo vê armanca xwe êdi her tışiti mubah dıbine, dı êrışên xwe yên dıj itibara PDK da, PKKyê jı xwe ra kıriye rım û mertal. Ev hemû pırsgırêk nahêlın ku hêza Pêşmerge bıbe yek û xelk bı hêztır ber bı vê armanca mezın ya netewi (avakırına dewletê) rabe.

Mesûd Berzani û PDK misyona dewletbûna başûrê Kurdıstanê hıldane ser mılên xwe û lokomotifa vê doze ne. Mesûd Berzani dı qada navdewleti da Kurdê heri bı itibar û xwediyê destek e. Lê kriza dırêjkırın û statuya serokatiya herema başûra Kurdıstanê hê xwıya nekırıye ka wê çewa were çareserkırın.

Herçıqas derxıstın û fırotına petrolê heta dereceyeki rê dıde başûra Kurdıstanê da ku dı ware aboriyê da lı ser piya bımine ji û têkıliyên bazırganiyê yên bı Tırkiyê ra salane 10 milyar dolari derbaskırıne ji, garantiya berdewamiya têkıliyên abori yên bı Tırkiyê ra tune ne. Tırkiyê dı gelek cepha da bı gelek aktoran va dılize. Her ew Tırkiye ye ku alikariya DAİŞê kır û beri ser Kurdan da. Her ew Tırkiye ye ku heta çend sal beriya nıha dıjmıntayiya başûrê Kurdıstanê dıkır. Her çıqas sewiya vê dıjmınayiya bı başûrê Kurdıstanê ra dı dema iqtidara AKP da kêmtır bûbe ji, zihniyeta dıj-Kurd ya dewleta Tırkiyê qet neguheriye, sıbê dıbe ku AKP bıçe û hınên dın bên ser hıkum. Hê ji hebûna Kurdan û Kurdıstanê lı bakûra Kurdıstanê nayête naskırınê û Kurd ne xwediyê tu mafên netewi ne.

Lê jı bo rêveberiya başûra Kurdıstanê têkıliyên bazırgani yên bı Tırkiyê ra (û her wusa bı İranê ra) jı mecbûriyetê tên, tu rêyên di ber bı dervayê Kurdıstanê ra tune ne. Jı bo me Kurdan ya ideal wê ew bûya, ku hevkari û pırdengi dı nav hêzên başûra rojavaya Kurdıstanê da hebûya û başûrê Kurdıstanê bı vê perçeya welatê me ra bıbûya yek û hıngê xwe bıgıhandana Derya Sıpi. Wek mılet ev yek mafê me ye. Lê jı ber politikaya PKK ev ihtimal nıha gelek kêm e.

Hêzên başûra Kurdıstanê dıvê vê pıştevaniya leşkeri û diplomatiki yên dewletên bı hêz û demokratik yên cihanê baş bıkarbinın. Tu car dı diroka xwe ya tıji êş da Kurd nebûne xwediyê hınde sempati û pışgıriyê. Jı ber vê yekê, dıvê ne wek parti, lê wek mılet û welat bıfıkırın û dev jı serweriya tax û bajarên xwe berdın û bıbın xwediyê hemû welatê xwe yê serbıxwe. Demokrasi, hılbıjartınên demokratik, pırrengi û pırdengi jı bo hemû derdên me yekane çare ne.

Ku dı nava mala başûra Kurdıstanê da hevgırtın û yekiti hebe, hıngê dema tac û textê serxwebûna vi perçeyê welatê me hatiye û çavên her 3 perçeyên dın ji bı ditına vê mızginiyê ne. Serweri û textê dewletbûnê ya Kurdan lı başûrê Kurdıstanê, wê jı bo her 3 perçeyên dın ji bıbe hêvi, minak û referans û her wusa ji wê bıbe serdema pêşi ya pêvajoya Kurdıstana serbıxwe û yekbûyi.

2) Hûn êrîşên dewleta Tirk li ser Başûrê Kurdistanê û Rojavayê Kurdistanê çawa dinirxînin? Pêwîste Kurd hemberî van êrîşan çi bikin? Gelo li Bakurê Kurdistanê pêvajoyek bi navê Pêvajoya Aşitîyê hebû? Heger pêvajoyek wisa hebû, piştî van bûyerên vê dawîyê çarenivîsa vê pêvajoyê çawa dibe?

Dewlata Tırkan DAİŞê xwedikır û jı bo rê lı pêş serketınên Kurdan bıgre, lı başûr û başûra rojavaya Kurdıstanê beri ser Kurdan da. İqtidara AKP jı DAİŞ ê gelek bı hêvi bû, lê hesabên wê lı hev nehatın. Bı pıştevaniya dewletên Rojava Kurdan DAİŞê lı başûrê Kurdıstanê şıkand û her wusa ji lı başûrê rojavayê Kurdıstanê DAİŞ negıhişt armanca xwe.

AKP dı hılbıjartınan da her çıqas bû partiya yekan ji naxwaze bı partiyên di ra iqtidara xwe parvebıke. Jı bo partiyeki ne demokratik, ne rıhet e ku pışti 13 salan dev jı vê nimeta iktidara xwe berde an ji bı hınên dın ra vê nimetê parvebıke. Jı ber vê yekê nıha lı maniyan dıgeriya da ku lı ser dengderên Tırkiyê tesira xwe xwırtır bıke. Ku tevdekuştına Pırsusê yekser jı aliyê AKP va nehatıbe plankırın (ku ev ihtimal gelek xwırt e), hıngê, kuştına 2 polêsên Tırk jı xwe ra kır hıncet da ku êrişi bıngehên PKK yên başûra Kurdıstanê bıke.

AKP wek partiyeki muhafezakar ya Türk-İslam, dı ware ideolojiki da gelek nêzikê MHP yê ye, qenebi dıkare bı vê “tûjbûna” xwe ya lı hımberê PKK, tesireki lı dengderên MHP yê bıke. Her wusa jı ber neteweperestiya Tırk dıkare heta dereceyeki tesir lı ser dengderên CHP ji bıke. AKP bı van êrişên lı ser bıngehên PKK û gırtına bı hezaran tarafdarên HDP yê, dıxwaze dı hılbıjartınên pêşwext yên bı ihtimal da sewiya dengên ku dıstine zêdetır bıke û bı tena sere xwe disa hıkumetê avabıke. Ku bı gırtın, qedexeya lı ser çapemeni û xwepêşandan û mitingan karıbe HDP yê lı bın benda 10% bıhêle, hıngê jı bo Erdoğan rêya sistema serokatiyê ji vedıbe.

Jı aliyê di va, dewleta Tırk dıbêje ku ew êrişi DAİŞê ji dıke û bı vi awayê pırsa PKK û DAİŞê dıke nav heman mıjara terorê. Heta nıha xwıya nekıriye ka Tırkiyê çıqas êrişan bıriye ser DAİŞ ê, ku êrişan bıbe ji wê jı van êrişan DAİŞê xeberdar bıke û armancên xeyali bombebaran bıke. Tırkiye dıxwaze bı van êrişên xwedigravi yên lı ser DAİŞê, hevkariya xwe ya bı DAİŞê ra veşêre û dınyayê bıxapine. Lê nafile, bı xêra teknolojiya nûjen a sıxûrtiyê, dı destên istixbaratên dewletên Rojava da bı hezaran dokumend hene ku vê hevkariya dewleta Tırkiyê ya bı DAİŞê ra eşkere dıkın. Lê ku bı rasti ji Amerika û Tırkiyê lı ser bıkaranina baregeha İncirlikê lıhevkırıbın û jı ber vê yekê ku nêzıkati dı navbera Tırkiyê û Amerikayê da çêbıbe, hıngê ev yek ne jı bo menfeatê Kurdan e.

Beriya ku ez lı ser “pêvajoya Aşıtiyê “ bıaxıvım, ez dıxwazım behsa “pêvajoya şer bıkım” Gelo şerê PKK ku dı sala 1984a da destpêkır û gelek salan berdewamkır çıqas bû şereki rızgariya netewi. Şereki ku tenê lı herema bakûrê Kurdıstanê da qewımi, ku jı bo dewleta dagırker bû fırsend jı bo wêrankırına 4 hezar gundên Kurdan û nefikırına 3-4 milyon gundiyên Kurd. Bı dehhezaran kuştın û bı sedhezaran gırtın. Şereki ku tu cari berê xwe neda armancên abori yên dıjmınên xwe. Dı navbera salên 1984-2015 da aboriya Tırkiyê dıbe ku bûbe 10 qat. Kurdıstan wêran bû lê Tırkiye pêşveçû. Dewletê lı Kurdıstanê darıstanan dışewıtand û hê ji dışewıtine, lê lı Tırkiyê darıstanên nû avadıkır. Jendermeyên qomutanlıxa Bolu, Qeyseri û hwd. Kurdıstanê jı bo Kurdan, jı bo lawır û nebatan kır dojeh, lê Tırkan welatê xwe şin û şên kırın. Êş bûn para me Kurdan lê Tırkan wek mılet bı vê êşa şer nehısiyan.

Leşkerên “qehreman” yên Tırkan, bı sere jêkıri yên gerillayên dı desta da, an ji lı ber lıngan fotografên xwe dıkışandın û jı heval û malbatên xwe ra dışandın, jı guh û pozên gerillayên kuşti jı xwe ra tızbi û yadigaran çêdıkırın. Dimenê “xatıra şer” an ji biranina şer a jı bo me Kurdan û jı bo wan Tırkan jı hev gelek cuda ye.

Dı pêvajoya şerê xwe yê dırêj da PKK bı hezaran leşker û serbazên dewleta dagırker bı dil gırt. Pışti çend rojan an ji meheki 2 mehan, çewa ku şow bıke lı ber çend rojnamevan an ji parlementeran, PKK van gırtiyên xwe serbest berdıda. Gelo PKK çıma jı bo serbestberdana gırtiyên xwe yên ku bı dehhezaran dı zındanên Tırkan da dı bın êşkenceyê da dıjiyan, nexwest van leşkerên gırti mubadele bıke. Çıma bı salan van gırtiyên şer lı ba xwe neparast da ku dewleta Tırkiyê mecbûrê vê mubadeleyê bıke. Gelo her car rêxıstıneki Filistini an ji Lıbnani jı bo 1 leşkerê zındi an ji cendekê leşkeraki mıri yê İsraili çend sed gırtiyên xwe dıdan berdan? Xwıya dıke ku jı bo PKK, leşkerên dagırkerên Kurdıstanê jı bo dê û bavê wan, jı bo dewleta wan “can” ın, lê şervanên azadiya Kurdıstanê “balican”ın.

Şerê ku PKK dıkır, jı bo dewleta Tırkiyê şereki dı bın qontrolê da bû û sınor û awayê şer ji jı aliyê Tırkiyê va dıhate tayinkırın. Çewa ku nıviskarê Kurd Hasan Yıldız dıbêje ew “Şerê bê Muxatab, (û aşitiya ku kır ji) Aştiya bê Muxatab “ bû.

Herçi pışti gırtına Abdullah Öcalan e, pışti ku AKP bû iqtidar, êdi kengê wê şer despêbıke û kengê wê raweste rêxıstına Ergenekon bı A. Öcalan dıda gotın. Û pışti ku iktidara AKP lı ser rexıstına Ergenekonê operasyonên mezın çêkır û bı sedan generalan avêt zındanê, hıngê AKP qontrola A. Öcalani gırt destê xwe vêca bı A. Öcalan pêvajoyan da despêkırınê. Mimarê rastin ya vê “pêvajoya aşiyiyê” ya dawi ji AKP bı xwe bû.

PKK hêzeki gelek mezın e, lê hış û mêjiyê vê rêxıstınê bı zımanê tırki hatiye hunandın û dı destê Tırk, Ereb û Farısan da ye û laşê vê rêxıstınê ji mıletê Kurd yê fedakar e. Qehremanti û fedakariya gerillayên PKK gelek mezın e, lê ev hemû jı bo siyaseteki şaş tên xerckırın.

Çewa ku şer bê muxatab bû her wusa ji ev “pêvajoya aşitiyê” ji bê muxatab e. Serokê MİT ê, bê dokuman, bê çavderiya aliyeki dın yê serbıxwe dıçû bı A. Öcalan hın tıştan dikte dıkır. Dewleta Tırkan bı zaaf û kêmasiyên PKK dızane: sistema yek seroki û ya mıridan.

Serhad Bapir 29-7-2015

Ev hevpeyvin dı malpera Alayekiti yê hateweşandın:  dahttp://alayekiti.com/?p=1771

Çaydank û hınar, 2015, rengên akrilik, 12x12 cm


Çaydank û hınar, 2015, rengên akrilik, 12x12 cm

Nameyeki vekıri jı bo malper û rûpela Bitlisname΄yê

Bı hın malperên Kurdan yê ku bı zımanê tırki weşanê dıkın ra, hın caran bı sedema weşandına berhemên mın dı nav nıvisên bı zımanê tırki, an ji bı lezandayên bı zımanê tırki, ez ketıme nav dialogê. Mın derheqa zımanê kurdi da û her wusa derbarê politikaya kuştına zımanê kurdi ya dewleta Tırkan da, fıkrên xwe jı malperê ra gotiye. Ez lêxebıtime ku bıdm zanin ku wek mılet zımaneki me heye û karanina vi zımanê ji pivana bıngehin ya welatparêzi û zımanparêzi ye. Dı pratikê da, tenê bıkaranina zımanê kurdi em dıkarın lı hımberê asimilasyona zımanê kurdi rabın.

Lı vır, ez dialoga xwe ya bı rûpela Bitlisnameyê ya lı ser Facebookê ra, dıweşinım:

Jı bo Bitlisnamecom
Dı despêka bloga xwe da mın wusa nıvisiye: "...Lê belê rica mın jı temaşevanan heye: Dema ku wê berhemeki mın jı bloga mın bıgrın û lı ciyeki di bıweşinın, dıvê navê hunermend, navê berhemê û sala çêkırına wê, teknik û mezınahiya wê ji lı bıni bınıvisinın. Ev berpırsiyariyeki ehlaqi ye û merıv dıkare tenê bı vi awayê qedrê keda hunermendan bıgre...
Her wusa, ez naxwazım ku tu berhemên mın lı kêleka an ji dı nav nıvisên bı zımanê tırki da werın weşandın."
http://huneruraman.blogspot.gr/2007/12/despk.html
Jı ber vê yekê, yan qedrê van pivanên mın bıgrın, yan ji berhema mın jı rûpela xwe derinın. 28-5-2015

Birêz Serhad, Me ev wene ji bloga we ne girt. Di Facebooke de hevaleki me ew bikarani bu, më je girt. Piştre sopinereki me je agahdar kır, got ku ya we ye. Me ji cawa ku we xwest me wer ew serrast kır. Eger tu bixwazi em dikarin we rakin. Slav û rêz 28-5-2015

Nameyeki vekıri jı bo malper û rûpela Bitlisname΄yê

Hevalên hêja,

Eve zûva ye ku ez malper û rûpela we dışopinım. Gıraniya weşanên we ne bı zımanê mıletê me ne, lê bı zımanê ku dewleta dagırker jı bo kuştın û wendakırına zımanê me, lı ser me ferzkırıye ye. Bı weşana bı zımanê Tırkan Kurdayeti nabe û bı vi awayê ji merıv jı rıst û zıncirên politikaya asimilasyonê nafılıte, berevajiyê wê, merıv van zınciran hê ji qewitır dıke û wek cıvat û mılet dıbe xulam û koleyên van zınciran. Zımanê tırki zımanê Tırkan e, jı bo wan baş e û bıla lı wan piroz be, lê jı bo me zımanê tırki dıbe zımanê qeyd, zıncir û qefla dı nav dev û mêjiyê me da. Kurdên ku bı zımanê tırki dıpeyvın, dıdın û dıstinın, dıxwinın û dınıvisinın dı pratikê da bûne ispata serketına politikaya zımankuj ya dewleta Tırkan lı ser me Kurdan.

Weşangeriya bı zımanê tırki dıbe ku dı rewacê da be, dıbe ku gelek kes seri lı malper an ji rûpeleki bı zımanê tırki bıdın, dıbe ku tora naskırın û pesna malperê mezıntır bıbe. Lê ev hemi pivanên hejmari ne û ne pivanên kalite û mıletbûnê ne. Dıvê em bı van pivanên hejmari nexapın, dıvê em berê xwe bıdın mıletbûn û kaliteyê. Gelo Kurd wê bı zımanê xwe, bı kultura xwe (ku zıman lokomotiva vi kulturi ye) dı sıberojê da ji wek Kurd bıminın, wê wek mılet berdewamiya xwe bıkın nav garantiyê û bê guman bı vi awayi bıgıhijın hemû maf û huquqa xwe ya mıleti û welati, ku ew ji Kurdıstana serbıxwe û yekbûyi ye? Hemû pırs dı vê derê da ye.

Lı bakûrê Kurdıstanê hebûna zımanê kurdi wek zımanê mıletê Kurd wê deriyê sıberoja ronak jı me ra veke, lê wendabûna zımanê kurdi wê me bıbe ber bı gorıstana zıman û mıletên vemıri û wenda. Dı gorıstana zıman û mıletên vemıri yên Tırkiyê da, vêca nıha zarokên zıman û mıletên vemıri yên weki Laz, Çerkez, Ereb, Arnawud û hwd., bı gotınên grover me ber vê gorıstanê va dıkşinın.

Kurd dıbêjın ku, bı fıkra siyasi ya bı zımanê tırki wê xwe jı politikaya Tırkbûnê û asimilasyonê bıfılıtinın, lê haya wan jê nine, an ji naxwazın bıbinın ku dı pêvajoyeki ne hewqas dûr da, her zıman ruh û kesayetiya merıv dizayn dıke, merıv bı kijan zımani dıpeyve, dıxwine û dınıvise, temaşedıke, dışopine û hwd. merıv pêşi dıbe mensûbê wi zımani û paşê ji dıbe mensûbê wi mıleti ku bı wi zımani dıpeyve.

Jı nıha va nesleki Kurdan peydabûye ku zımanê tırki wek zımanê xwe dıhesıbine. Politikaya ku dıbêje “welatê hevbeş, alaya hevbeş, netewayê demokratik” hê lo-lo ye, lê-lê ya vê politikayê ji ew e ku wê sıbê bêjın ku “zımanê hevbeş ya fıkr û derbırinê”, ku ev ji zımanê tırki ye. Dı pratikê da ev gelek wext e ku jı bo wan wusa ye. Serokê partiyê ku bı zımanê mıletê xwe nızane, serokên bajarvaniyan (belediye), siyasetvan, serokên gerilayan ku bı zımanê mıletê xwe an ji mıletê ku xwedigıravi wê wan rızgarbıke, nızanın. Û ev tışt hemû normal têne ditın. Malwêrani û jıhevketına netewi ev e.

Dı van çend rojên dawi da, pışti ku malpera Bitlisnameyê pêşi lı ser ihtimala şer û paşê ji lı ser şerê dı navbera PKK û PDK-İ da hın nûçeyan weşand, bı dehan kes bı dıjûn û gotınên xırab êrışi Bitlisnameyê kırın. Hıma bêje xwediyê van gotınên niyetxırab hemû bı zımanê tırki dınıvisand. Kurdbûn, mıletbûn, mafê çarenıvisê û mafê avakırına dewleta kurdi ya serbıxwe, alaya kurdi, Pêşmerge, bıratiya dı navbera Kurdan û hwd. hemû dıketın ber vê êrişê. Merıv êdi pêdernedıxıst ka jı van şırovekaran ki Kurd e û ki ji Tırkê nıjadperest e. Zımanê tırki vêca Kurdan dıkare bine vê malxırabiyê. Kurdên bı vi awayi êdi dıkarın jı xwe ra cihaneki çêkın ku dı vê cihanê da do Yalçın Küçük û Doğu Perinçek hebûn û iroj ji Ertuğrul Kürkçü, Sırrı Süreyya Önder û gelek yên weki wan hene. Lê dı vê cihanê da ne jı bo Ehmedê Xani, Qazi Mıhemed, Mele Mıstefa Berzani, Cegerxwin, Qanatê Kurdo û bı sedan kedkarên doza şerefa mıletê Kurd û Kurdıstanê û ne ji jı bo alaya Kurdıstanê, mafê dewletbûna Kurdıstanê ci heye.

Ez lı vır dıxwazım lı ser tışteki dın ji du gotınan bêjım: Dı Bitlisnameyê da gelek resım, gravur û fotograf têne weşandınê. Ev malper û rûpela lı ser Facebookê hê ji dewlementır û balkêştır dıke. Lê ev dokument bê pivanên weşangeriyê yên hevdem têne weşandın. Her resım, gravur û fotograf dıvê bı tevi hın haydari û malûmatan were weşandınê. Wek minak, ku resım an ji gravur (grafik) be, dıvê navê hunermendê ku çêkıriye, sala çêkırınê, teknik û mezınahiya berhemê werın nıvisandınê. Dıbe ku jı bo hın resım û gravuran ev hemû malûmat neyêne peydakırınê, hıngê wek minak, dıvê were nıvisin ku “jı aliyê resam an ji grafikçêkereki nenas va hatiye çêkırınê”. Her wusa gelek resım, grafik û fotograf dı kovar û pırtûkan da hatıne weşandın û Bitlisname van dokûmentan jı van çavkaniyan wergırtiye. Hıngê dıvê navê nıviskar û navê kovar an ji pırtûkê, navê weşanxaneyê, ci û sala çapê were nıvisin. Jı bo fotografên ku dı serdema me da têne kışandın ji, dıvê navê fotografkêş, nav an ji ciyê fotograf lê hatiye kışandın û sala kışandına fotograf werın nıvisandınê. Ev pivan, zanina me ya jı bo dirokê, hunerê û keda destê hın kesan zêdetır dıke. Pivanên bı vi awayi alikariya me dıkın da ku em iroj ji baştır fêmbıkın. Bê guman dıvê merıv van hemû tıştan bı zımanê xwe bıke da ku bıbe mal û mılkê mıletê me.

Serhad Bapir, 28ê gulana 2015


Mın vê nameya xwe ya vekıri dı rûpela xwe ya lı ser Facebookê û her wusa ji wek şırove lı bınê weşana berhemeki mın ya lı ser rûpela Bidlisnameyê dahatıbû weşandın da, weşand. Rûpela Bitlisnameyê hem berhema mın ya ku weşandıbû û her wusa ji vê şıroveya mın jı ser rûpelê derxıst. Mın jı rûpela Bitlisnameyê ra, dı 29-5-2015 da vê mesaja hanê nıvisi:

"Hevalên hêja, Xwıya dıke ku, pışti rexne û ditınên mın yên lı ser weşangeriya Bitlisnameyê, we resımeki mın bı tevi hin şıroveyan jı ser rûpela xwe derxıstiye. Mebesta mın ne ew bû ku wun vi resımi û şıroveyan jı ser rûpelê derinın. Rexne û ditınên mın jı bo qenci û bıhêzbûna Bitlisnameyê bû. Dıvê rûpel û malpera Bitlisnameyê jı bo rexne û ditınan vekıri be. Dı nav xweşiyê da bıminın."


Pışti hıngê, wek bersıva vê nameya mın a vekıri, rûpala Bitlısnameyê ya lı ser Facebookê, dı heman rojê da wek mesaj jı mın ra vê bersıvê şand:


"Serhad, Bitlisname bi tene ji rexneyen dilsoz u adilane re vekiriye, Kesen ku di van xebatên ewqas camêrane ya vê komxebatê de bi tenê, "xizmet ji bo tirkayetiyê", "bêqelitetiyê" dibine, u ji ber bêbaldariyeke ne bi mebesteke xerab yekser ewqas gili u gazincên berhevkiri derdibirine, eşkere ye ku qenciya Bidlisname nafikire. Di saya te de, raya gişti ya kurdi edi sedema asimilasyon u peşketina tirkayeti ya di nava kurdan de dizane: Bidlisname! Bele hemşeri, em xerab, hun qenc! bila herkes di reya xwe de bajo!"


Mın ji, disa jı Bitlisnameyê ra dı 2-6-2015 da van ditınên xwe nıvisi:


"Hevalên hêja,

Tu pırsgırêka mın bı xeta we ya siyasi ra tuneye, kêm-zêde lı ser sıberoja welatê me, em weki hev dıfıkırın. Ez behsa xetera weşangeriya bı zımanê tırki dıkım, ez dıbêjım ku weşangeriya bı zımanê tırki xızmeta asimilasyonê dıke.

Bê guman sedema sereke ya “asimilasyon u peşketina tirkayeti ya di nava kurdan de” ne Bitlisname ye. Em bı politikaya dewleta Tırka ya zımankuj dızanın, ev tıştên ku ez behsa wê dıkım ew e ku, gelo Kurd bı weşangeriya bı zımanê tırki çıqas dıbın pıştpal ya vê asimilasyonê. Gelo Kurd lı bakûra Kurdıstanê û lı Tırkiyê, bı zımanê tırki wê karıbın xwe jı nirê bındestiyê rızgarbıkın û disa wek mıleteki cuda û serbıxwe bıminın û her wusa ji disa wek perçeyeki bırayên xwe yên lı rojhılat, başûr û başûrê rojavayê Kurdıstanê bıminın?

Bê guman sedema nıvisandına van ditınên mın ne ew weşandına resımeki mın ya bı nıviseki bı zımanê tırki ra ye. Ev zûva ye ku ez Bitlisnameyê dışopinım. Her çıqas kêfa mın jı naveroka weşanên wê ra tê ji, pırsgırêka mın bı zımanê sereke (ku ew ji zımanê tırki ye) ya malperê ra heye. Jı ber vê sedemê mın nıvisa xwe nıvisand. Herçi ditınên mın yên lı ser pêşkêşkırın û danasina berhemên weki resım, grafik û fotografan e, berê ji wek şıroveyeki kurt mın lı bınê fotografeki ku malpera we weşandıbû, nıvisiye.

Jı aliyê di va, ev cara pêşin nine ku ez lı ser weşangeriya Kurdan ya bı zımanê tırki û bı awayeki gışti zımanê weşangeriya Kurdan dınıvisım:

Siyaseta bı zımanê tırkî (2005) http://www.rizgari.com/modules.php?name=News&file=article&sid=2394

Aqılê Me, Me Ani Vır 1 (2007)

http://huneruraman.blogspot.gr/2010/06/aqle-me-me-ani-vrdive-ku-kurd-werek-u.html
Aqılê Me, Me Ani Vır 2 (2007)

http://huneruraman.blogspot.gr/2010/06/aqle-me-me-ani-vr-2.html
Aqılê Me, Me Ani Vır 3 (2007)

http://huneruraman.blogspot.gr/2010/07/aqle-me-me-ani-vr-3.html
Malperên Kurdî û Weşangerîya 'Hıma Çewa Hat' (2008)

http://www.rizgari.com/modules.php?name=News&file=article&sid=11882

Rexne: Prensipên Jı Bo Zımaneki Bındest Û Dı Bın Tehlûka Mırınê Da (An ji Çiroka

Kurdên Serdama Nû) (2012)

http://huneruraman.blogspot.gr/2012/12/rexne-prensipen-j-bo-zmaneki-bndest-u-d.html
Her wusa ji, dı gelek nıvisên mın da û hevpeyvinên bı mın ra hatıne çêkırınd da, pırsa zıman jı bo mın gelek muhim bûye.

Ez disa iddia dıkım ku, dema ku merıv jı malpereki Kurdan ya ku gıraniya weşana xwe bı zımanê tırki dıke, pırsa asimilasyonê û sıberoja zımanê kurdi bıke, hem wek Kurd merıv bı berpırsiya xwe radıbe û hem ji alikariya malperê dıke da ku ew ji wek malpereki Kurda, bı berpırsiyariya xwe ya dı derheqê zımanê xelkê xwe bızanıbe û tevbıgere.

Dı nav xweşiyê da bıminın."



Piyana fırçeyan, 2015, rengên akrilik, 12x12 cm


Piyana fırçeyan, 2015, rengên akrilik, 12x12 cm

Berga hejmara 3 ya kovara Zarema, nisana 2015



Xençer û qelem, 2014, teknika tevlihev, 30x21 cm


Xençer û qelem, 2014, teknika tevlihev, 30x21 cm

01/03/2015

Lı Ser "Kongreya Netewi"

Rojnameya Basnewsê çewa ku jı çend nıviskar û hunermendên Kurd pırsibû, jı mın ji pırsi ka fıkra mın ya lı ser "kongra netewi" çı ye: Mın bersıva xwe jı rojnameyê ra şand, lê hın cıhên bersıva mın dı rojnameyê da nehate weşandın.
Ez lı vır çewa ku dı rojnameyê da hate weşandınê û her wusa ji awayê ku mın jı rojnameyê ra şandıbû dıweşinım:

Serhad Bapir/ Hunermend
Ji bo ku siyasetekî kurda li her çar perçeyên Kurdistanê li ser bingehekî netewî were avakirinê, divê ev yek li ser hîmekî maqûl yê hevpar pêk were. Ew tiştên ku me hemû kurdan bigihîjîne hev divê ev bin: Yek miletbûna me û bi hemû zaravayên xwe va em xwedîyê yek zimanî ne û Kurdistan jî welatê me hemû kurdan e. Her wusa, em ji sala 1920’a va xwediyê yek alayê ne. Dîsa, ji sala 1946 an û vir va em xwedîyê sirûdekî netewî ne, ku ew jî Ey Reqîb e. Mafê çarenivîsê yê vî miletî û vî welatî divê hîmên bingehîn ya siyaseta kurdan be. Bê guman mafê kurdan e ku dewleta xwe ya serbixwe ava bikin.

Li ser vî bingehî, ku kurd li her çar perçeyên Kurdistanê da hevkarîya xwe pêkbînin, ji hev ra bibin pişt û di warê dîplomasiyê da bibin hêz, baş e. “Kongra netew”î ya ku PKK behsa wê dike, tiştekî din e û ne li ser vê bingeha ku ez behsa wê dikim e. Başûrê Kurdistanê û hêja Mesûd Berzanî divê pêşengiya vê kongreyê bike. Lewra serokê me yê ku di qada nevnetewî da herî zêde xwediyê bawerî û îtîbarê, ew e. Kongra netewî, divê tecrûbe û serketina başûrê Kurdistanê ji xwe ra bike model û ji bo her 3 perçeyên din yên Kurdistanê jî xwediyê heman daxwazî be.

Awayê ku mın jı rojnameyê ra şandıbû:
Jı bo ku siyaseteki Kurda lı her çar perçeyên Kurdıstanê lı ser bıngeheki netewi wereavakırınê, dıvê ev yek lı ser himeki maqûl yê hevpar pêkwere. Ew tıştên ku me hemû Kurdan bıgıhijine hev dıvê ev bın: Yek mıletbûna me û bı hemû zaravayên xwe va em xwediyê yek zımani ne û Kurdıstan ji welatê me hemû Kurdan e. Her wusa, em jı sala 1920a va xwediyê yek alayê ne, ev ala, lı serihıldana Agıriyê da (1928), lı ser berga kovara Hawarê (1932), lı komara Kurdıstanê (1946) û nıha ji ev nêzikê 10 sal ın ku lı başûrê Kurdıstanê pêldıde. Disa, jı sala 1946 an û vır va em xwediyê sırûdeki netewi ne, ku ew ji Ey Reqib e.
Kurd yek jı 30  mıletên heri mezın yên cihanê ne û Kurdıstan ji wek erdnigari, jı sedan dewletên cihanê mezıntır e. Mafê çarenıvisê yê vi mıleti û vi welati dıvê himên bıngehin ya siyaseta Kurdan be. Bê guman mafê Kurdan e ku dewleta xwe ya serbıxwe avabıkın.
Lı ser vi bıngehi, ku Kurd lı her çar perçeyên Kurdıstanê da hevkariya xwe pêkbinın, jı hev ra bıbın pışt û dı warê diplomasiyê da bıbın hêz, baş e. “Kongra netew”i ya ku PKK behsa wê dıke, tışteki dın e û ne lı ser vê bıngeha ku ez behsa wê dıkım e.
Başûrê Kurdıstanê û hêja Mesûd Berzani dıvê pêşengiya vê kongreyê bıke. Lewra serokê me yê ku dı qada nevnetewi da heri zêde xwediyê baweri û itibarê, ew e. Kongra netewi, dıvê tecrûbe û serketına başûrê Kurdıstanê jı xwe ra bıke model û jı bo her 3 perçeyên dın yên Kurdıstanê ji xwediyê heman daxwazi be.
Serhad Bapir
15/10/2014

M. Mıstefa Berzani, 2012, reji, 36x25 cm


Rewş,, 1994, hıbra çini, 18x12,5 cm

Çavkaniya hunera min Kurdistan e



Hevpeyvina ku rojnameya Bas News bı mın ra çêkıriye:
Mın bersıva pırsên rojnemeyê dı 13-10-2014 da jı rojnameyê ra şand. Rojnameya BasNewsê bersıva mın çewa ku mın şandıbû neweşand, hın cıhan jê derxıst.
Ez lı nıha pêşi çewa ku dı rojnameyê da hate weşandın û paşê ji çewa ku mın jı rojnameyê ra şandıbû dıweşinım.
Serhad Bapir

21.10.2014
Çavkaniya hunera min Kurdistan e      

Azad Xanzade
BasNûçe / Stenbol – Serhad Bapir ku bi sala ne bi neçarî li penaberiyê ye, xwe di hêla hunera grafîkê de pêş xistî ye û akademiya hunerê jî xwendiye. Hunera grafikê ku di nav kurdan de kêm tê dîtin ji bo wî nebûye astengî û bi awayek vê valahiyê tije kirî ye. Her çiqas ji Kurdistanê dûr be jî, çavkaniyên hunera xwe ji bingeha kurdayetiyê distîne. Bapir derbarê xebat û hunera xwe de pirsên BasNûçe’yê bersivand.

Tu dikarî bi kurtasî behsa jiyan û rêwîtiya xwe ya hunerî bikî?

Ez di sala 1964’an da li bakûrê Kurdistanê, li bajarê Tetwanê hatim dinê. Min dibistanên despêkê, navîn û ya lîseyê li bajarên Silîva û Tetwanê û salekî jî li Stenbola Tirkîyê xwend. Di navbera dalên 1981-1983 ya da ez beşdarê xebatên sîyasî bûm û ji ber vê beşdarbûnê xebata welatparîzîyê, ez bûm firarê dewleta tirkan. Di sala 1984’an da wek penebarekî siyasî min xwe sipart Yunanîstanê. Ji sala 1985’an heta 1992’a min ji Enstîtuya Kurdî ya Parîsê bursa xwendinê sitand û di navbera salên 1987-1992’an de min beşa resim ya Akademîya Hunerên Sipehî ya Zanîngeha Arîstoteles ya bajarê Salonîkî li Yunanîstanê xwend. Her wusa, dîsa wek dîplomeya diduyan, min di navbera salên 2001-2007’an de beşa grafîkê ya heman zanîngehê xwend. Ev nêzîkê 20 sal in ku ez wek mamosteyê hunerê, di dibistana navîn û lîseyê de dixebitim. Heta niha min 7 pêşnegehên ferdî pêkanîye û beşdarê ji 100’î zêdetir pêşengehên komî bûme. Li Yunanîstanê, ez endamê çend sazî û yekîtîyên hunermendan im.

Wekê her kesê tu jî endemê civaka xwe yî, rewşa civakê ya siyasî, çandî, aborî û hwd. bandorek çawa li ser hunera te dike?

Di vê mijarê da tiştê herî giring ew e ku, çewa ku ji bo her endamê xelkê me jî wusa ye, em hunermend jî endamên miletekî bindest û şikestî ne, ku hê nekarîye dewleta xwe ya serbixwe avabike. Ev bindestî û bêdewletbûn bandorekî negatîf li her beşê hunerê jî dike. Ez wek hunermendekî kurd, di warê hunera xwe da, xwe kêmî hempîşeyên xwe yên Ewropî nabînim. Lê yê wan dewleta wan heye, ev dewletbûn di warê danasîn, alîkarî û belavkirina hunera wan de ji bo wan dibe avantaj. Bê guman, ji me kurdan yên ku xwestine, xwe wek hunermendên tirk, ereb, faris, alman, ingîlîz û hwd. danenasîn, û wan jî ew wusa qebûlkiriye. Ez xwe wek hunermendekî kurd didim nasîn, ev tercîhekê ye û ez qayîlê kar û ziyana vê tercîhê me.

Di afirandina hunera grafîkê de tu wek çavkanî ji xwe re çi dibînî?

Ez resam û grafîkçêker im. Beşek mezin ya resim û grafîkên min li ser me kurdan in. Dîrok, erdnîgarî, şûnewar, mîmarî û hwd. jî ziman, zargotin û muzîka kurdî bala min dikşînin û bandorê li ser hunera min dikin.

Tu bi salan li penaberiyê mayî, ji bo hunera te ev rewşa penaberiyê çi da te û çi ji te stend?

Belê, ev e 30 sal in ku ez li Yunanîstanê wek penaber dijîm. Min bi awayekî baş xwendina xwe ya li ser hunerê pêkanî. Lê dema ku meriv xwe wek endamekî miletekî dihesibîne û miletê meriv ne serbest be û dewleta meriv jî tunebe, hingê meriv her stûxwar e û penabertî bi xwe jî, dibe malwêranî. Ev tişt ji bo ew kesên ku naxwazin “dayika xelkê bibe dayika wan û welatê xelkê jî bibe welatê wan” wusa ye.

Sedema kêmdîtina hunera grafîkê di nav kurdan de û li Kurdistanê çiye?

Ku em wek milet, bi miletên cînar ra xwe daynin berhev, bi awayê giştî hunermendên me yên wêne û peykerê jî kêm in. Herçi yên grafîkê ne, ew hê jî kêmtir in. Di akademîyên hunerên sipehî de, grafîk yek ji wan dersên bingehîn e û her wusa jî, çewa ku beşên xwendina li ser resim û heykelê hene, beşa xwendina li ser grafîkê jî heye. Di hunera cîhanî da, gelek resam hene ku bi hunera grafîkê ra jî mijûlbûne. Li ba me kurdan jî, heta dereceyekî ev yek wusa bûye. Afirandina berhemên hunerî ji bo min awayê jîyana min e. Ev e karê min. Lê meriv dikare bi hevkarîya hin kes û sazîyan bi hin projeyan va rabe.

Tu van bûyerên dawî yê li Kurdistanê çawa dibînî?

Kurd heta ku dewleta xwe ya serbixwe avanekin, wê her dem bi qewimandinên wekî Şengal û Kobanî ra rûbirû bimînin. Komkujîyên Zîlan, Dêrsîm, Berzaniyan, Helebçe û Enfalê her ji vê bêdewletbûnê hatine sere me kurdan. Komkujî û trajedîya Kurdên ezidî li Şengalê ji bo me kurdan bû êş û derdekî giran. Bêkêrî û îhmalkarîya beşek mezin Pêşmergeyan di parastina Şengalê da hebûye. Di mehên borî da em bûn şahidê propaxandeyekî bêbext ya PKK li himberê îtîbara Pêşmerge û PDK. Pêşmerge niha bi fedakarî, gav bi gav Şengalê rizgar dike. Bê guman, wê Pêşmerge bi vê alîkarîya leşkerî û dîplomatîkî, di demekî nêz de hemû deverên başûr rizgar bike. Wê rêveberîya Kurdistanê vêca bi hêztir vegere ser rojeva xwe ya berîya êrîşên DAİŞê: Referandûma ji bo deverên “veqetandî” yên Kurdistanê û gavên ji bo avakirina dewleta Kurdistanê ya serbixwe. Êrîşên DAİŞê ji bo rêlibergirtina vê pêvajoyê bû. Hêvî û daxwaza min ew e ku, Kurdên ezidî yên Şengalê berê xwe nedin deverên din, divê ew piştî rizgarkirina Şengalê dîsa vegerin li ser şun û warên xwe. Bêguman, xort û keçên kurdan bi fedakarîyekî mezin li himberê DAİŞ’a hov, bajarê Kobanî diparêzin. Hêvî û daxwaza me serketina wan e. Lê ev fedakarî û cangorîtî sîyaseta şaş nikare bike rast. PKK (PYD û YPG her PKK ye) başûrê rojavayê Kurdistanê bi emanetî ji rejîma Surîyeyê sitand û xist bin kontrola xwe, paşê jî di ware leşkerî û sîyasî da xwerêxistinkirina partiyên din yên kurdan ra bû asteng. PKK li başûrê rojavayê Kurdistanê sîstemekî tehakkum û dîktatoriyê avakir û vê perçeya welatê me kir 3 kantonên ji hev cuda. Trajedîya Kobanê bi me da zanîn ku, ku kurd nikaribin tehammulê hevûdu bikin û bi hevkarîya di navbera xwe da, hêza xwe hê jî mezintir bikin, ku siyaseta “yan ez ê bi tena sere xwe bikim, yan jî ez ê wendabikim” bidomînin, hingê wê karasatên mezintir jî were sere kurdan. “pêvajoya aşîtîyê” ya A. Öcalan û dewleta tirkan şertên musaît avakirin da ku PKK wek nexweşekî narkozkirî li vê rewşê temaşe bike û tu tişt neke. Ku dewleta tirkan dijminên te xwedîdike û berî ser başûrê rojavayê Kurdistanê dide, nexwe tu çima bi vê “pêvajoya aşîtîyê” ya derewîn dixapî? Devê meriv nagere ku meriv bêje, lê rastî çiqas teal û xirab be jî divê ku meriv bêje. Tê gotin ku niha hemû gundên Kobanîyê di bin destê DAİŞê da ne û DAİŞ ev çend hefte ne ku êrîşê dibe ser bajarê Kobanîyê. En hindik 400 hezar ji xelkê Kobanîyê dev ji Kobanî berdane. Ji alîyê dîv a, bi hezaran xort û keçên bakûrê Kurdistanê ji bo parastinê derbasî Kobanî bûne. Lê tiştê balkêş ew e ku PKK ji Qendîlê û ji bakûrê Kurdistanê hêza xwe neşande Kobanî. PKK ji bo parastina Kobanî alîkarîyê ji dewleta Tirkan xwest û bi sozên Tirkan xapîyan! (Xwedîgiravî wê korîdorekî ji wan ra vekirana) Tê gotinê ku li başûrê Kurdistanê hêzekî 3-4 hezar Pêşmergeyên perwerdebûyî yên ku girêdaya ENKS hene. PKK di van rojên zehmet da jî, hê jî rê nade vê hêza Pêşmergeyan da ku derbasî başûrê rojavayê Kurdistanê bibe. Ev çend roj in ku balafirên şer yên Amerîkayê hêzên DAİŞê li derdora Kobanî bombebarandikin.

Xwezî karibe hevkariyekî di navbera hêzên kurd de pêk bihata. Niha Şengal, gav bi gav û gund bi gund, bi pişgiriya dewletên demokratîk, ji alîyê Pêşmergeyan ve tê rizgarkirin. Gelo wê çewa ev 380 gundên Kobanî ji destê DAİŞ û eşîretên ereban were rizgarkirinê? Dewletên demokratîk yên Rojava îtîbara xwe bi PKK nayînin. Bê pişgirîyekî navnetewî ya wekî ya başûrê Kurdistanê, ne mumkun e ku ev 380 gundên Kobanî werin rizgarkirin. Divê Kurd berê xwe nedin Enqerê, Tehran û Şamê û dîsa bi wan nexapin. (BasNûçe) / (r.s) http://basnews.com/kr/culture/2014/10/21/cavkaniya-hunera-min-kurdistan-e/


Çewa ku mın bersıva pırsên BasNewsê dabû:

Tu dikarî bi kurtasî behsa jiyan û rêwîtiya xwe ya hunerî bikî?
Serhad Bapir: Ez dı sala 1964 a da lı bakûrê Kurdıstanê, lı bajarê Tetwanê hatım dınê. Mın dıbıstanên despêkê, navin û ya liseyê lı bajarên Sılivan  û Tetwanê û saleki ji lı Stenbola Tırkiyê da xwend. Dı navbera dalên 1981-1983 ya da ez beşdarê xebatên siyasi bûm û jı ber vê beşdarbûnê xebata welatpariziyê, ez bûm fırarê dewleta Tırkan. Dı sala 1984 a da wek penebareki siyasi mın xwe sıpart Yunanistanê.
Jı sala 1985 heta 1992 ya mın jı Enstituya Kurdi ya Parisê bursa xwendınê sıtand û dı navbera salên 1987-1992 yan da mın beşa resım ya akademiya hunerên sıpehi ya zaningeha Aristoteles ya bajarê Saloniki lı Yunanistanê da xwend. Her wusa, disa wek diplomeya dıduyan, mın dı navbera salên 2001-2007 da beşa grafikê ya heman zaningehê da xwend. Ev nêzikê 20 sal ın ku ez wek mamosteyê hunerê, dı dıbıstana navin û liseyê da dıxebıtım. Heta nıha mın 7 pêşnegehên ferdi pêkaniye û beşdarê jı 100i zêdetır pêşengehên komi bûme. Lı Yunanistanê, ez endamê çend sazi û yekitiyên hunermendan ım.
Wekê her kesê tu jî endemê civaka xwe yî, rewşa civakê ya siyasî, çandî, aborî û hwd. bandorek çawa li ser hunera te dike?
Serhad Bapir: Dı vê mıjarê da tıştê heri gırıng ew e ku, çewa ku jı bo her endamê xelkê me ji wusa ye, em hunermend ji endamên mıleteki bındest û şıkesti ne, ku hê nekariye dewleta xwe ya serbıxwe avabıke. Ev bındesti û bêdewletbûn bandoreki negatif lı her beşê hunerê ji dıke. Ez wek hunermendeki Kurd, dı warê hunera xwe da, xwe kêmi hempişeyên xwe yên Ewropi nabinım. Lê yê wan dewleta wan heye, ev dewletbûn dı warê danasin, alikari û belavkırına hunera wan da jı bo wan dıbe avantaj. Bê guman, jı me Kurdan yên ku xwestıne, xwe wek hunermendên Tırk, Ereb, Farıs, Alman, İngiliz û hwd. danenasin, û wan ji ew wusa qebûlkırıye. Ez xwe wek hunermendeki Kurd dıdımnasin, ev terciheki ye û ez qayilê kar û ziyana vê tercihê me.
Di afirandina hunera grafîkê de tu wek çavkanî çi ji xwe re dibînî?
Serhad Bapir: Ez resam û grafikçêker ım. Beşek mezın ya resım û grafikên mın lı ser me Kurdan e. Dirok, erdnigari, şûnewar, mimari û her wusa ji zıman, zargotın û muzika kurdi bala mın dıkşinın û bandore lı ser hunera mın dıkın.
Tu bi salan li penaberiyê mayî, ji bo hunera te ev rewşa penaberiyê çi da te û çi ji te stend?
Serhad Bapir: Belê, ev e 30 sal ın ku ez lı Yunanistanê wek penaber dıjim. Mın bı awayeki baş xwendına xwe ya lı ser hunerê pêkani. Lê dema ku merıv xwe wek endameki mıleteki dıhesıbine û mıletê merıv ne serbest be û dewleta merıv ji tunebe, hıngê merıv her stûxwar e û penaberti bı xwe ji, dıbe malwêrani. Ev tışt jı bo ew kesên ku naxwazın “dayıka xelkê bıbe dayıka wan û welatê xelkê ji bıbe welatê wan” wusa ye.
Sedema kêmdîtina hunera grafîkê di nav kurdan de û li Kurdistanê çiye?
Serhad Bapir: Ku em wek mılet, bı mıletên cinar ra xwe danınberhev, bı awayê gışti hunermendên me yên resım û heykelê ji kêm ın. Herçı yên grafikê ne, ew hê ji kêmtır ın. Dı akademiyên hunerên sıpehi da, grafik yek jı wan dersên bıngehin e û her wusa ji, çewa ku beşên xwendına lı ser resım û heykelê hene, beşa xwendına lı ser grafikê ji heye. Dı hunera cihani da, gelek resam hene ku bı hunera grafikê ra ji mıjûlbûne. Lı ba me Kurdan ji, heta dereceyeki ev yek wusa bûye.
Di pêşerojê de planên te çine, tu difikirî çi bikî?
Serhad Bapir: Afırandına berhemên huneri jı bo mın awayê jiyana mın e. Ev e karê mın. Lê merıv dıkare bı hevkariya hın kes û saziyan bı hın projeyan va rabe.
Tu  van bûyerên dawî yê li Kurdistanê (wek Şengal, Kobanê) çawa dibînî?
Serhad Bapir: Kurd heta ku dewleta xwe ya serbıxwe avanekın, wê her dem bı qewımandınên weki Şengal û Kobani ra rûbırûbıbın. Komkujiyên Zilan, Dêrsim, Berzaniyan, Helebçe û Enfalê her jı vê bêdewletbûnê hatıne sere me Kurdan.
Komkuji û trajediya Kurdên Êzıdi lı Şengalê jı bo me Kurdan bû êş û derdeki gıran. Bêkêri û ihmalkariya beşek mezın Pêşmergeyan dı parastına Şengalê da hebûye. Em hemû bûn şahıdên hovitiya Dewleta İslami ya bı nave DAİŞê. Dewleta Tırkiyê û hın dewletên Ereb pıştgır û hevkarên vê hovitiyê ne. Dı mehên bori da em bûn şahıdê propaxandeyeki bêbext ya PKK lı hımberê itibara Pêşmerge û PDK. Pêşmerge nıha bı fedakari, gav bı gav Şengalê û deverên mayin rızgardıke. Ev cara pêşi ye ku hınde zehf dewletên bı hêz yên demokratik, dı ware leşkeri da alikariyê dıdın Pêşmergeyan. Bê guman, wê Pêşmerge bı vê alikariya leşkeri û diplomatiki, dı demeki ne bı dûr da hemû deverên başûrê Kurdıstanê rızgarbıke. Wê rêveberiya başûrê Kurdıstanê vêca bı hêztır vegere ser rojeva xwe ya beriya êrişên DAİŞê: Referandûma jı bo deverên “veqetandi” yên başûrê Kurdıstanê û gavên jı bo avakırına dewleta Kurdıstanê ya serbıxwe. Êrişên DAİŞê jı bo rêlıbergırtına vê pêvajoyê bû.
Hêvi û daxwaza mın ew e ku, Kurdên Êzıdi yên Şengalê berê xwe nedın dewletên dın û yên Ewropayê, dıvê ew pışti rızgarkırına Şengalê disa vegerın lı ser şun û warên xwe.
Herçi Kobani ye, gelek aliyên vê mıjarê hene. Bêguman, xort û keçên Kurdan bı fedakariyeki mezın lı hımberê DAİŞa hov, bajarê Kobani dıparêzın. Hêvi û daxwaza me serketına wan e. Lê ev fedakari û cangoriti siyaseta şaş nıkare bıke rast. PKK (PYD û YPG her PKK ye) başûrê rojavayê Kurdıstanê bı emaneti jı rejima Suriyeyê sıtand û xıst bın kontrola xwe, paşê ji dı ware leşkeri û siyasi da xwerêxıstınkırına partiyên dın yên Kurdan ra bû asteng. Jı partiyên dın yên Kurdan ra got ku “ku wun rêxıstınên xwe yên leşkeri avabıkın, hıngê wê bırakuji pêkwere”, ango ku wun hêzeki leşkeri avabıkın, hıngê ez ê şerê we bıkım. Sergırtına nıvisgehên partiyên Kurdan, gırtın, kuştın û bı dare zorê nefikırına endamên van partiyan bû tışteki rojene. PKK lı başûrê rojavayê Kurdıstanê sistemeki tehakkum û diktatoriyê avakır û vê perçeya welatê me kır 3 kantonên jı hev cuda.
Trajediya Kobanê bı me da zanin ku, ku Kurd nıkarıbın tehammulê hevûdu bıkın û bı hevkariya dı navbera xwe da, hêza xwe hê ji mezıntır bıkın, ku siyaseta “yan ez ê bı tena sere xwe bıkım, yan ji ez ê wendabıkım” bıdominın, hıngê wê karasatên mezıntır ji were sere Kurdan. Ev gelek wext e ku dewleta Tırkan Dewletul Nısra û DAİŞê xwedidıke û beri ser Kurdan dıde. “pêvajoya aşitiyê” ya A. Öcalan û dewleta Tırkan şertên musait avakırın da ku PKK wek nexweşeki narkozkıri lı vê rewşê temaşebıke û tu tışt neke. Ku dewleta Tırkan dıjmınên te xwedidıke û beri ser başûrê rojavayê Kurdıstanê dıde, nexwe tu çıma bı vê  “pêvajoya aşitiyê” ya derewin dıxapi? Dı van şertên ku rojhılata navin tevlihevbûye da ka tedbirên te yê lı hımberê dewleta Tırkan?